แบนด์วิธของแบ็คเพลนและอัตราการส่งต่อแพ็กเก็ตคืออะไร

แบนด์วิธของแบ็คเพลน:

แบนด์วิดท์ของแบ็คเพลนเรียกอีกอย่างว่าความจุของแบ็คเพลน ซึ่งกำหนดเป็นจำนวนข้อมูลสูงสุดที่สามารถจัดการได้โดยอุปกรณ์อินเทอร์เฟซการประมวลผล การ์ดอินเทอร์เฟซ และบัสข้อมูลของสวิตช์แสดงถึงความสามารถในการแลกเปลี่ยนข้อมูลโดยรวมของสวิตช์ ในหน่วย Gbps เรียกว่าแบนด์วิธการสลับโดยปกติแล้ว แบนด์วิดท์ของแบ็คเพลนที่เราสามารถเข้าถึงได้มีตั้งแต่ไม่กี่ Gbps ถึงสองสามร้อย Gbps

อัตราการส่งต่อแพ็คเก็ต:

อัตราการส่งต่อแพ็กเก็ตของสวิตช์หรือที่เรียกว่าปริมาณงานของพอร์ต คือความสามารถของสวิตช์ในการส่งต่อแพ็กเก็ตบนพอร์ตบางพอร์ต โดยทั่วไปในหน่วย pps เรียกว่าแพ็กเก็ตต่อวินาที ซึ่งเป็นจำนวนแพ็กเก็ตที่ส่งต่อต่อวินาที

นี่คือสามัญสำนึกของเครือข่าย: ข้อมูลเครือข่ายถูกส่งผ่านแพ็กเก็ตข้อมูล ซึ่งประกอบด้วยข้อมูลที่ส่ง ส่วนหัวของเฟรม และช่องว่างของเฟรมข้อกำหนดขั้นต่ำสำหรับแพ็กเก็ตข้อมูลในเครือข่ายคือ 64 ไบต์ โดยที่ 64 ไบต์เป็นข้อมูลบริสุทธิ์การเพิ่มส่วนหัวของเฟรม 8 ไบต์และช่องว่างของเฟรม 12 ไบต์ แพ็กเก็ตที่เล็กที่สุดในเครือข่ายคือ 84 ไบต์

ดังนั้นเมื่ออินเทอร์เฟซกิกะบิตดูเพล็กซ์เต็มรูปแบบถึงความเร็วบรรทัด อัตราการส่งต่อแพ็กเก็ตจะเท่ากับ

=1000Mbps/((64+8+12) * 8บิต)

=1.488เมกะบิตต่อวินาที

ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสอง:

แบนด์วิดท์ของแบ็คเพลนสวิตช์แสดงถึงความสามารถในการแลกเปลี่ยนข้อมูลทั้งหมดของสวิตช์ และยังเป็นตัวบ่งชี้ที่สำคัญของอัตราการส่งต่อแพ็คเก็ตอีกด้วยดังนั้นแบ็คเพลนจึงสามารถเข้าใจได้ว่าเป็นบัสคอมพิวเตอร์ และยิ่งแบ็คเพลนสูงเท่าใด ความสามารถในการประมวลผลข้อมูลก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น ซึ่งหมายความว่าอัตราการส่งต่อแพ็กเก็ตก็จะสูงขึ้นตามไปด้วย